Meneer en Mevrouw Ramos waren in februari te gast in de Zeeuwse Huiskamer in Goes. Actieve mensen die veel bezig zijn. Wandelen, fietsen, biljarten en af en toe op vakantie. “We zijn nog niet toe aan een zorgwoning,” vertelt Mevrouw Ramos. “Maar we waren wel heel nieuwsgierig naar de mogelijkheden.”
Hoe het zo kwam
Mevrouw Ramos: “We staan al zó lang ingeschreven bij de woningbouwvereniging. En we doen er nooit wat mee. Toen hoorde ik van de Zeeuwse Huiskamer en dat leek me een mooie gelegenheid om de mogelijkheid van een flat eens te bekijken. We kunnen alles nog en hebben geen problemen met traplopen, maar de tuin wordt wel veel werk. Goed dat dit allemaal uitgeprobeerd wordt.”
Wat beviel er?
Meneer Ramos: “Mooi ingericht. Ik vond het er heel netjes!”
Mevrouw Ramos: “Leuk ingericht ook! Die open keuken geeft ruimte aan de flat. En ik vond het fijn dat er geen tuin was. Ik vond het heel slim hoe het was ingericht met de wasmachine en de droger. Je hebt zo een extra slaapkamer en alles is ook mooi weggewerkt.”
Meneer Ramos: “Kijk, ik vind het mooier, mét een tuin. Maar ik word wel iets ouder en dat wordt echt te veel werk. Dus dat wilden we eens bekijken. Het balkon is fijn en je hebt mooi uitzicht. Al had ik het het liefst iets groter gehad.”
Mevrouw Ramos: “En de keuken zelf. Die vond ik ook mooi. Mooi hoe die koelkast was weggewerkt in een kast. En dan de vaatwasser op werkhoogte. Dat vind ik geen voorziening voor ouderen. Het is voor iedereen handig als je niet hoeft te bukken. Verder gaf het me op het moment zelf dat ik er woonde ook een veilig gevoel. Ik denk niet dat er veel wordt ingebroken in die flats. Ik denk niet dat er snel een vreemde op de galerij komt. Maar ja, nu net die brand in Nijmegen is geweest… vind ik een flat ook wel weer eng.”
Meneer Ramos: “Het was ook handig dat alles gelijkvloers was.”
Wat minder beviel
Meneer Ramos: “Dat grote gat van die hal. Er is geen deur, dus het kan niet dicht. De kou trekt er door.”
Mevrouw Ramos: “Ik heb de eerste avond echt onder een dekentje gezeten. Ik snap dat het vast is gedaan voor rolstoelgebruikers, maar ook dan kan er een deur in. Die kunnen ze heel goed zelf weer open doen.”
Meneer Ramos: “Ik vond de plaat die er voor rolstoelgebruikers ligt om het balkon op te komen niet goed passen bij de meubels. En aan de zijkant is hij wel 10 cm hoog. Dat is onhandig voor mensen die slecht ter been zijn.”
Mevrouw Ramos: “Daar zou je beter zoiets neerleggen als er bij de voordeur ligt voor rolstoelen. Die is van rubber, maar die in de woonkamer is zo groot en lelijk. Verder vond ik dat de badkamer snel vies werd omdat er geen douchescherm is. Ik snap dat dat voor mindervaliden handig is, maar voor ons wat minder. En verder kan ik me voorstellen dat het fijn is als er daar wat meer ruimte is om je troepjes weg te zetten; zeker als je in een rolstoel zit.”
En nu?
Mevrouw Ramos: “Het balletje is nu aan het rollen. We zijn nu naar een andere woning wezen kijken. Die was prachtig maar had een ontzettend grote tuin.”
Meneer Ramos: Een heel klein tuintje kan nog wel, maar dan moeten we het wel helemaal betegelen. Dan is het minder werk.”
Mevrouw Ramos: “En nu gaan we kijken naar een flat. Ik ben heel erg benieuwd. Maar als het geen open keuken heeft, zoals bij de Zeeuwse Huiskamer, dan vind ik het niks. Dan zou het heel erg hokkerig worden.
